ಮುಸ್ಸಂಜೆ ವೇಳೆಯಲಿ
ಕಡಲ ತೀರದಲಿ
ಬೀಸುವ ತಿಳಿ ಗಾಳಿಯಲಿ
ನೀ ಬಂದು ನನ್ನ ಜೊತೆಯಾದಂತೆ
ಭಾಸವಾಗುತಿದೆ ನನಗಿಂದು
ನುಣುಪಾದ ಮರಳಿನಲಿ
ತಿಳಿ ನೀರ ಸ್ಪರ್ಶದಲಿ
ನೀನಿಟ್ಟ ಹೆಜ್ಜೆಗಳೆ
ನೆನಪಾಗುತಿವೆ ಇಂದು
ಪ್ರತಿ ಹೆಜ್ಜೆಯಲು ಕಾಡುತಿವೆ ಇಂದು
ಕಡಲಲೆಗಳ ಭೋರ್ಗರೆತಕೆ
ನಿನ ಮಾತೆ ನೆನಪಾಗಿದೆ ಇಂದು
ನೀ ಕಟ್ಟಿದ ಮರಳುಗೂಡು
ಕಣ್ಣಿಗೆ ಕಟ್ಟಿದಂತಿದೆ ಇಂದು
ಕಣ್ಣೀರಲ್ಲೆ ಕರಗುತಿದೆ ಇಂದು
ಕಳೆದುಹೋದ ಕ್ಷಣಗಳು
ಆಡಿದಂತ ಮಾತುಗಳು
ಮಾಡಿದಂತ ಆಣೆ ಭಾಷೆಗಳು
ಬರಿ ನೆನಪಾಗಿವೆ ಇಂದು
ಪ್ರತಿಕ್ಷಣವು ಕೊಲ್ಲುತಿವೆ ಇಂದು
ಇಂತಿ,
ಕವಿತಾ ಗೌಡ
Very nice once Kavita.
ReplyDeleteಕವಿತಾ ಅವ್ರೆ ನಿಮ್ಮ ಕವನ ತುಂಬಾ ಚನ್ನಾಗಿ ಇದೆ.
ReplyDeleteಕಳೆದು ಹೋದ ನೆನಪುಗಳೇ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಕಾಡುವುದು...
ಕಾಡುವ ನೆನಪುಗಳೇ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಮನೆ ಮಾಡುವುದು....
ಧನ್ಯವಾದಗಳು ರವಿ ಮತ್ತು ಮಲ್ಲೇಶ್.
Delete